Dom Keiji'ego

[Tsukuyo]

Zwyczajny dom niedużych rozmiarów znajduje się na uboczu terenów arystokracji. Keiji preferuje bowiem spokój oraz samotność. Jest osobą, która doskonale czuje się w swoim własnym towarzystwie, wówczas osiąga najwyższy poziom koncentracji. Jego domostwo przyozdobione jest ciemnogranatowymi akcentami z zewnątrz, które jednak nie absorbują mocno uwagi, gdy się obok przechodzi. Wnętrze składa się z układu kilku pomieszczeń, z czego największe są biuro Keiji'ego, a także salon gościnny. Najczęściej szlachcic przyjmuje petentów w tym pierwszym pokoju, gdzie czuje się bardziej formalny ton wizyty.

[Shinkou Kumori]

Po wizycie u Głowy Rodu Matsuyo, czcigodnego Hajime Matsuyo, Kumori postanowił przejść się do domu niejakiego Keiji'ego Sato. Był to arystokrata, którego w swoich podejrzeniach, bazujących tylko i wyłącznie na surowych domysłach oraz logice, podał właśnie Hajime. Kumori'ego nie zadowalał fakt, że podobnie jak jego wcześniejszy rozmówca, on także posiadał swoje domysły. Nie mógł jednak nikogo oskarżyć na ich podstawie, toteż pozostało mu chodzić od drzwi do drzwi, od jednego arystokraty do drugiego i wysłuchiwać kolejnych historyjek dotyczących politycznych starć Rodów Szlacheckich w Soul Society, z których mógł wyciągnąć coś bardziej konkretnego. Smucił go fakt, iż w całej sprawie pojawiło się, jak dotąd, zbyt wiele niewiadomych, aby wyciągnąć jakieś pewne i potwierdzone informacje.
W jego uszach dudniły słowa, które przed odejściem wypowiedział Hajime... Porucznik II Dywizji nie namyślił się jednak co do tego, w jaki sposób powinien postąpić. Zaprzątał sobie tym głowę przez cały ten czas, kiedy zmierzał na teren Rodu Sato. Kiedy jednak stanął przed drzwiami swojego kolejnego rozmówcy - nie był pewien co do tego, czego może spodziewać się po tym człowieku. Miał jednak nadzieję, że uda mu się znaleźć kolejną poszlakę. Był też ciekaw jak potoczyły się losy jego towarzyszy. Nie wiedział w dalszym ciągu co dzieje się z Torashiro, od rozstania na Wzgórzu Sokyoku nie miał także kontaktu z Niyą oraz Orochim. Miał jednak nadzieję, że wszystko u nich dobrze i nie wpadli w kłopoty.
Zastukał w drzwi, czekając na przyjęcie. Był ciekaw, czy Keiji posłuży się służącym w celu przyjęcia Shinkou, czy może sam raczy stanąć u progu swojego domu i go przyjąć. Był też ciekaw, czy opis charakteru zastosowany przez Hajime będzie się zgadzał w stu procentach z prawdą. Jeśli tak, rozmowa ta może być dość ciekawa, nawet jeśli nie uda mu się pozyskać lepszych informacji.

[Roy Mustang]

Niezapowiedziana wizyta porucznika drugiej dywizji spotkała się z widoczną dezaprobatą jedynego sługi, który pilnował tej okolicy. Najwidoczniej otrzymał on jednoznaczne polecenia, aby nie wpuszczać nikogo, kto nie był umówiony, lecz w tym przypadku został zmuszony zrobić wyjątek. Śledztwo prowadził sam dowódca Keiratai. Po raz kolejny więc ranga Boga Śmierci ułatwiała mu dotarcie do kolejnych świadków i potencjalnych poszlak. Sługa rodu Sato poszedł poinformować swojego przełożonego o gościu. W przeciwieństwie do wizytacji u rodziny Matsuyo, tym razem Shinkou przyszło poczekać dobre dwie minuty, zanim ktokolwiek do niego z powrotem wyszedł. Drzwi otworzyły się ponownie, a w progu stanął sługa.
- Keiji Sato - dono zaprasza do swojego gabinetu. - Oznajmił krótko, prowadząc następnie przez przedpokój Boga Śmierci do pomieszczenia na końcu krótkiego korytarza biegnącego w prawą stronę. Tam drzwi były już uchylone, a do końca otworzył je sługa, aby następnie zamknąć je za plecami Kumori'ego.
Shinigami mógł ujrzeć swego rozmówcę, mężczyznę w podeszłym wieku. Jego długie, siwe włosy splątane były w kitkę. Twarz przysłaniał zarost, który także przybrał już mleczną barwę. O Keiji'm nie można jednak było powiedzieć, iż jest zaniedbany. Wręcz przeciwnie. Zarówno broda, jak i włosy, ułożone były w poprawny sposób, dodający mu doświadczenia oraz inteligencji z samego faktu bycia siwym staruszkiem. Odziany był w luźne ozdobne kimono w kolorze fioletowym ze złotymi symbolami w kształcie poprzecinanych rombów. Wyglądało na wysokiej jakości.
- Shinkou Kumori - fukutaichou. Słucham, czym mogę służyć. - Rzekł beznamiętnym tonem, witając gościa skinieniem głowy oraz wskazując krzesło po drugiej stronie biurka, przy którym zasiadał. Oparł dłonie o blat, obserwując zachowanie porucznika. Zanim przesłuchanie w ogóle się zaczęło, pozwolił sobie wtrącić jeszcze ze dwa zdania. - Nie byłem przygotowany na tę wizytę, ale mam nadzieję, że rozmowa przebiegnie ona bezproblemowo. Osoba na moim stanowisku ma zdecydowanie za dużo obowiązków.

[Shinkou Kumori]

Shinkou nie został przyjęty w sposób, jakiego oczekiwał. Jego nastawienie nie uległo jednak wielkiej zmianie. Jak już wcześniej było wspomniane, był osobą przyzwyczjoną do tego typu traktowania. W dodatku nie za bardzo przejmował się tym czy przeszkodził w czymś ważnym, czy też nie. Był osobą na tyle wysoko postawioną, że mógł pozwolić sobie na niezapowiedziane wizyty, nawet jeśli chodziło o wizytę w siedlisku arystokratycznym.

- Dziękuję za przyjęcie, Keiji-dono - ukłonił się, jak maniery nakazywały. Nie sądził jednak, że taksujące spojrzenie jego rozmówcy w jakikolwiek sposób przejmie się tym zwyczajnym okazaniem uprzejmości, jakiej on nie otrzymał od gospodarza. - Wybacz, że nie zaanonsowałem mojego przybycia do Twoich kwater. Postaram się nie zająć zbyt wiele Twojego cennego czasu - rzekł, powoli przechodząc do szczegółów swojej wizyty. - Prowadzę śledztwo w sprawie afery z rzekomym podrzuceniem dokumentów niejakiej Tsukuyo Shirayuki. Nie będę owijał w bawełnę, doszły mnie słuchy, jakoby Ród Sato maczał palce w tej sprawie. Przybyłem, aby sprawdzić, czy ta informacja jest prawdziwa. Także prosiłbym, abyś zeznawał zgodnie z prawdą, albowiem za utrudnianie śledztwa grozi kara pod zarzutem działania na szkodę Soul Society. Sprawa jest poważna, oskarżenia również. I nie zrozum mnie źle, mości Keiji-dono. Ja po prostu wykonuję swoją robotę - sprawdzam każdą poszlakę, na którą się natknę. Prosiłbym Cię o współpracę i odpowiadanie na pytania - skończył monolog, starając się wyrażać z należytym szacunkiem względem swojego rozmówcy. Był to w końcu arystokrata. - Zechcesz zacząć, czy mogę kontynuować i przejść do pytań?

[Roy Mustang]

Słowa porucznika wywołały grymas niezadowolenia na twarzy arystokraty, ale nic poza tym. Nie przerywał mu, nie denerwował się, nie uciekał nigdzie spojrzeniem. Czekał, aż Shinkou zakończy cały swój monolog ze stoickim spokojem.
- Ciekaw jestem wielce, jakie oskarżenia wobec mnie chcesz wysnuć, poruczniku. - Odpowiedział w końcu, wzdychając lekko. Oparł się wygodniej na krześle, zabierając dłonie ze stołu. Skrzyżował je luźno na swoim torsie, nie odrywając wzroku od rozmówcy. - Ta sprawa jest poważnym problemem w szeregach Gotei oraz Korpusu Kidou. Próba wplecenia w nią rodów arystokratycznych, niż powiązanego bezpośrednio z nią Akiry Kuchiki, jest... wielce niestosowna. - Skomentował, a na jego twarzy zagościła śmiertelna powaga. Poczuł się urażony słowami Kumori'ego. Porucznik był tego absolutnie pewien. - Słucham jednak.

[Shinkou Kumori]

- Tak Pan uważa? - zaczął, odnosząc się do stwierdzenia iż mieszanie w sprawę rodów szlacheckich jest niestosowne. - Jak wytłumaczysz jednak fakt, iż znalazło się kilka źródeł, które palcem wskazując odpowiednie, poszczególne jednostki Rodów Szlacheckich, a nie Armii Soul Society? - rzucił pytaniem retorycznym, gdyż nie oczekiwał na nie odpowiedzi. Od razu przeszedł do wyjaśnień. - Otrzymałem w tej sprawie dość ciekawe informacje. Pierwszą jest pojawienie się Yoshito Isayamy jako posłańca, który rzekomo zamieszany był w podrzut dokumentów Oficer Tsukuyo. Mamy pierwszy Ród Szlachecki, Dom Isayama. Twierdził on także, iż został przekupiony przez Ród Matsuyo. Proszę, to już drugi Ród Szlachecki zamieszany w sprawę. Kolejna poszlaka padła na członka Rodu Kuchiki, jako iż wyznał wszem i wobec, iż to on był posłańcem. Trzeci Ród, Dom Kuchiki, jeden z Czterech Wielkich Rodów. No i w końcu czwarta poszlaka, wskazująca palcem Ród Sato... - skończył, a na jego prawej, uniesionej w tym momencie dłoni, widniały cztery wyprostowane palce oraz jeden zgięty. - Cztery szlacheckie rody zamieszane w sprawę. Do tej pory udało mi się porozmawiać z Rodem Matsuyo. Drugim rodem na celowniku był Twój Ród, Keiji-dono. Prosiłbym zatem o nie ukrywanie niczego w tej sprawie. Chcę wiedzieć wszystko, co wiesz na ten temat

Ton, jakiego używał w tej wypowiedzi Shinkou, był stanowczy, ale kulturalny zarazem. Starał się pogodzić służbowy styl wypowiedzi z poszanowaniem dla odbiorcy. Nie chciał obrazić w jakikolwiek sposób Keiji'ego, aczkolwiek spodziewał się po nim irytacji oraz nerwowego zachowania. Nastawienie, jakim obdarował podczas poprzedniej wypowiedzi Porucznika II Dywizji także mu nie umknęło. Jak na razie wszystko, co na jego temat powiedział Hajime, sprawdzało się w stu procentach... Był ciekaw, czy odkryje jeszcze jedną cechę tegoż szlachcica, czy może przyjdzie mu szybko opuścić to miejsce.
Przez cały czas nie drgnął nawet o milimetr, a także starał się zachować klimat powagi ów sytuacji. Sprawa była bowiem poważna, zdawał sobie z tego sprawę. Oskarżenie skierowane w Ród Szlachecki było czymś niezwykle poważnym i wymagało dogłębniejszego zbadania.
Pomimo wad, jakie na samym początku mógł wychwycić, liczył na pomyślne zakończenie tej rozmowy. Miał nadzieję na pozyskanie nowej poszlaki w sprawie.

[Roy Mustang]

- Dokładnie tak uważam. - Mimo wszystko odpowiedział Keiji, gdy porucznik zakończył swój wywód na temat podejrzeń wycelowanych w szlachtę Seireitei. - Yoshito Isayama, czy osoba z rodu Matsuyo, która go ponoć wykupiła, to tylko pojedyncze persony. O Akirze Kuchiki wspomniałem, co jest szczególnie dla niego wielce niekorzystne. Głowa jednego z największych rodów, a zarazem kapitan Korpusu Kidou, uwikłany w intrygę, w której jest prawdopodobnie winny. - Rzekł, nie tracąc spokoju. Cały czas czuł się dość pewnie wobec porucznika. Zadane pytania nie robiły na nim żadnego wrażenia, ale za to urażenie jego dumy arystokraty było już widoczne. Nie miało jednak żadnego wpływu na chęć do kontynuowania rozmowy, do której był niejako zobligowany, jako iż miał do czynienia z wysokim oficerem Onmitsukidou. Po chwili ciszy, odezwał się na nowo, delikatnie przymykając powieki. - Nie wypada odpowiadać pytaniem na pytanie, Kumori - fukutaichou, jednakże... co takiego się stało, że postanowiłeś przyjść do mnie? Isayama wykupiony przez Matsuyo. Akira Kuchiki oskarżony o przekazanie dokumentów. Shirayuki główną podejrzaną. Jakiś Choji Kuchiki teraz przyznaje się do bycia posłańcem. Gdzie tutaj moja rola i dlaczego ja miałbym posiadać jakąś wiedzę? Nie widzę związku. - Odpowiedział, gestykulując delikatnie, aczkolwiek wymownie, dłonią przez cały czas. Ostatecznie oparł obie ręce na blacie biurka.

[Shinkou Kumori]

- Pewien petent wskazał palcem na Twój Ród - odpowiedział niemal natychmiast po pytaniu, które padło z ust Keiji'ego. - Powiedział, że możecie mieć z tym coś wspólnego bądź możecie pomóc mi wskazać kolejną poszlakę

Po wypowiedzi Keiji'ego, Shinkou miał ochotę opuścić to miejsce tak szybko jak to tylko możliwe. Póki co nie dowiedział się niczego pożytecznego, a postawa rozmówcy sprawiała, że wątpił w dowiedzenie się czegoś nowego w tej sprawie. A już na pewno nie od tego człowieka. Było to wręcz niemożliwe, niczym coś, co było na wyciągnięcie ręki, a zarazem nieosiągalne dla Porucznika II Dywizji. Keiji wyparł się wszystkiego, co dowodziło domniemanej winy Rodu Sato w całej sprawie, wskazał palcem Yoshito, Choji'ego, a także Akirę. Mówił prawdę, czy kłamał? Jeśli mówił prawdę, Matsuyo oszukał go, kłamiąc. Jeśli kłamał, to jak mógł tego dowieść? Nie miał jednoznacznych dowodów, ot domysły jednego ze szlachciców. Nie chciał pracować na domysłach, toteż nie chciał walnąć prosto z mostu co myśli na ten temat. Praca w Onmitsukido zobowiązywała do nie oskarżania swojego celu do momentu, aż nie pozna się wszelkich "za" i "przeciw".

- Twoim zdaniem jedynymi podejrzanymi w całej sprawie są Yoshito Isayama, Akira Kuchiki, Tsukuyo Shirayuki, a także Choji Kuchiki, który niedawno przyznał się do tego, że to on był posłańcem? Skąd jednak wzięły się oskarżenia Yoshito, który twierdził, iż przekupił go Ród Matsuyo? - kontynuował rozmowę. - Czy Ród Matsuyo mógłby coś stracić na tym, że został oskarżony o tak poważną sprawę?

[Roy Mustang]

Keiji nie skomentował zdania Shinkou traktującego o tym, że miałby ponoć mieć jakąś wiedzę na ten temat według tajemniczego świadka. Postarał się, aby jego twarz nie zmieniła swojego wyrazu. Ze spokojem wyczekiwał dalszej wypowiedzi porucznika Onmitsukidou. Po krótkotrwałej ciszy, kontynuował zatem. Wówczas brwi Sato lekko zmarszczyły się.
- Yoshito z przyczyn mi nieznanych sam się przyznał do winy. - Rozpoczął swoją wypowiedź, kręcąc delikatnie głową. - Sam na siebie zrzucił oskarżenia. Oraz na ród Matsuyo, którzy w ten sposób ucierpieli zarówno politycznie, jak i dyplomatycznie. Wyżej położone rody zazwyczaj nie chcą układać się z tymi, którzy stosują tak niegodne zagrywki. To normalne w tych sferach. - Rzekł, ponownie krzyżując ramiona na klatce piersiowej. Gdy wygodnie rozsiadł się we własnym fotelu, dopiero pociągnął wątek nieco dalej. - Nie wiem, który z tych posłańców jest prawdziwy, ale jeśli jest nim Yoshito Isayama, to Matsuyo ryzykowali bardzo dużo. Czy było warto? Chyba nie, skoro osoba, którą ponoć przekupili okazała się być niezbyt skora do dochowania tajemnicy.

[Shinkou Kumori]

Shinkou puknął pięcioma palcami o blat stołu, wykonując tą czynność jeden palec po drugim. Powtórzył czynność 3-4 razy, po czym kiwnął głową. Nie dowiedział się niczego, co naprowadziłoby go na nowy trop. Przydałaby się rozmowa z Rodem Isayama. Powtórne przesłuchanie Głowy Rodu oraz osoby odpowiedzialnej za dokonanie domniemanego podrzucenia dokumentów mogło pomóc w dowiedzeniu się czegoś więcej na ten temat. W głowie Porucznika ułożyło się domniemanie, jakoby to Ród Sato wykorzystał Ród Isayama do zniszczenia Rodu Matsuyo. W drugim założeniu jednak pojawiła się sprawa Choji'ego Kuchiki. W tym momencie członek Oddziału Keiratai domyślał się, że płaszczyzną polityczną są Rody, które nawzajem próbują się zniszczyć przez domniemanego posłańca, jakim miał zostać Yoshito. W drugim oknie pojawia się osoba z Rodu Kuchiki, który, dowiedziawszy się o aferze politycznej, postanowił przyznać się, aby ugasić już tlący się lont, na którego końcu znajdowała się tykająca bomba.

- Dziękuję za rozmowę, mości Keiji Sato. Przepraszam Cię także za najście. Rozumiem, że masz ważniejsze sprawy na głowie - rzucił na odchodne, jednak jeszcze nie podniósł się z miejsca. Taksował swojego rozmówcę pytającym spojrzeniem, jednak po chwili wstał odsunąwszy krzesło, następnie zasunął je za sobą, ukłonił się i skierował w kierunku wyjścia. Kolejno opuścił pomieszczenie, dom Keiji'ego oraz posiadłość Rodu Sato, kierując się w kierunku posiadłości Rodu Isayama.

[z/t]